สายทนความร้อน เป็นสายไฟที่ใช้ในงานไฟฟ้า มีคุณสมบัติทนความร้อนสูง เปลือกนอกเป็นใยแก้ว ตัวนำเป็นทองแดงเคลือบดีบุก ใช้กันแพร่หลายโดยเฉพาะในอุปกรณ์ไฟฟ้าที่มีความร้อนสูง
คุณสมบัติ: ทนความร้อนสูงถึง 200 องศาเซลเซียส มีความยาว 100 เมตรต่อม้วน
มาตรฐานการทนไฟของสายไฟฟ้า แบ่งคุณสมบัติของสายไฟฟ้าเป็น 4 ประเภทได้แก่
คุณสมบัติต้านทานการติดไฟ (Fire Resistance) คือ สายไฟฟ้าที่ทนต่อการติดไฟ ไม่ก่อให้เกิดการลุกลามของไฟและขณะลุกไหม้อยู่ยังสามารถจ่ายกระแสไฟฟ้าได้ตามปกติ
คุณสมบัติต้านทานการลุกไหม้ (Flame Propagation or Flame Retardant) คือ คุณสมบัติการหน่วงเหนี่ยวลุกลามของการลุกไหม้ของสายไฟฟ้า เมื่อเกิดไฟไหม้สายไฟฟ้าจะช่วยลดปัญหาลุกลามไฟไปตามสายไฟฟ้า
ดังนั้นบริเวณที่ถูกไฟไหม้จะไม่ขยายเป็นบริเวณกว้าง และเมื่อเอาแหล่งไฟออกก็จะดับเอง (Self-extinguish)
คุณสมบัติการปล่อยก๊าซกรด (Acids Gas Emission) สาย ไฟฟ้าเมื่อถูกไฟไหม้ส่วนประกอบบางส่วนจะทำให้เกิดก๊าซขึ้น และก๊าซบางอย่างก็จะทำให้เกิดกรด ซึ่งมีคุณสมบัติการกัดกร่อนสูง สายไฟฟ้าต้องไม่มีส่วนประกอบที่ทำให้เกิดสารฮาโลเจน (Zero Halogen)
คุณสมบัติการปล่อยควัน (Smoke Emission) สายไฟฟ้าเมื่อถูกไฟไหม้ส่วนประกอบหลายอย่างจะทำให้เกิดควันขึ้นควันเหล่านี้จะทำให้การมองเห็นลดลง และทำให้สำลักควันเสียชีวิต